Uchodził za syna Peleusa, króla jednego z miast w Tesalii, i Nereidy Tetydy. Był wychowankiem mądrego centaura Chirona i ojcem Neoptolemosa. Iliada Homera i Cypria charakteryzują go jako największego wojownika.
Tetyda, starając się zapewnić mu nieśmiertelność, niedługo po narodzeniu zanurzyła syna w Styksie, by w ten sposób uodpornić całe jego ciało na ciosy. Jedynym słabym punktem pozostała pięta, za którą matka trzymała niemowlę. W związku z przepowiednią, w myśl której bez Achillesa zwycięstwo nad Ilionem jest nierealne, co jednak odpłaci on śmiercią, Tetyda ukrywała Achillesa pośród córek króla Likomedesa na Skyros. Stamtąd miał go wydostać Odyseusz, który w przebraniu kupca rozłożył przed królewnami pachnidła i kosztowności. Na widok jednej niezainteresowanej wonnościami królewny wydobył bogato inkrustowany miecz, po który Achilles sięgnął bez chwili namysłu, tym samym zdradzając swoją prawdziwą tożsamość.
Achilles zginął, zanim Troja została zdobyta. W miejsce gdzie matka trzymała go za piętę ugodziła go strzała, wypuszczona z łuku przez Parysa, brata Hektora. Od tego wydarzenia pochodzi wyrażenie „pięta Achillesa” oraz nazwa ścięgno Achillesa.
Z dziejami Achillesa związana była przepowiednia[potrzebne źródło] – miał żyć długo i szczęśliwie, lecz umrzeć zapomniany, lub też umrzeć młodo, zdobywając chwałę. Inna wersja podaje wręcz, że miał zginąć, jeśli tylko zabije Hektora. Bohater zdecydował się na ten krok, dopiero mszcząc śmierć swojego przyjaciela, Patroklosa, który zginął z ręki trojańskiego królewicza.
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuń