czwartek, 22 marca 2012

Perseusz

Perseusz (także Perseus, gr. Περσεύς, Perseús, łac. Perseus) – w mitologii greckiej heros, syn księżniczki Danae i Zeusa, mąż Andromedy, pogromca Meduzy.Syn Danae nie wiedział, gdzie mieszka Meduza, ale z pomocą przyszła Atena, w zależności od wersji mitu sama[4] bądź od początku wspólnie z Hermesem[2][1]. Bogini wojny poradziła mu, by odwiedził wpierw graje, znające trasę do Gorgon[4].
Graje, nazywane też starkami[4] bądź Staruszkami[1], były to trzy siostry mieszkające w jaskini, do której niegdy nie dochodził najmniejszy promień słońca[4]. Był córkami Forkysa. Nosiły imiona Dejno, Enyo i Pefredo[1]. Od urodzenia w ich wyglądzie uwidaczniały się oznaki starości. Wyróżniały się posiadaniem tylko jednego oka i tylko jednego zęba. Wszystkie trzy korzystały wspólnie z tych narządów, wymieniając się nimi[4].
Perseusz, przybywszy do graj, ukradł im oko i ząb. Cenne narządy oddał dopiero, gdy wyjawiły mu drogę do wyspy Gorgon[4]. Bohater dostał od nich też hełm Hadesa, który czynił noszącego go niewidzialnym[2]. Dały mu także skrzydlate sandały[5]. Hermes przyniósł mu również ostry sierp[5] lub zakrzywiony nóż[4][1], którym syn Zeusa miał odciąć głowę potworowi[4]. Wedle innej zaś wersji wskazały mu drogę do nimf posiadających uskrzydlone sandały, sakwę kibisis i hełm Hadesa i to od rzeczonych nimf heros otrzymał magiczne przedmioty[1].
Dzięki pomocy graj młody heros zdołał dotrzeć na wyspę Gorgon, leżącą na zachodzie świata[5]. Perseusz odnalazł śpiące Gorgony nad brzegiem oceanu[4]. Uznaje się je za jedne z najbardziej przerażających potworów mitologii greckiej[5], nie można było ich pokonać bez boskiej pomocy[1]. Posiadały ręcę z brązu[4] z dłoniami ze spiżu[1] i skrzydła ze złota[4], dzięki którym potrafiły latać. Szyje ich pokrywała smocza łuska[1]. W ich ustach sterczały straszliwe kły[5] jak u dzikiej świni. Zamiast włosów z głów wyrastały im kłębowiska węży. Najstraszniejsza z nich była najmłodsza z trzech Gorgon, Meduza[4], jedyna śmiertelna spośród sióstr[5]. Samo spojrzenie na nią zamieniało patrzącego w kamień[4] lub, wedle innej wersji mitu, to jej spojrzenie zamieniało wszystko, co żyło, w kamień[5]. Według niektórych źródeł właściwośc taką posiadały również pozostałe siostry, Euryale i Steno[1].

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz